زنده باد جنبش سرخها
پیش بسوی ایجاد شوراهای سرخها
یک دنیای بهتر: هدف از این قطعنامه چیست؟ چرا الان؟
علی جوادی: هدف این قطعنامه همانطور که قید شده است تعیین خطوط عمومی سازماندهی توده ای حزب در خارج کشور است. حزب ما تاکنون در این عرصه فاقد سند روشن و سیاست جامعی بوده است. یک مشغله تاکنونی ما سر و سامان دادن به فعالیت عمومی حزبی٬ تلاش برای ایجاد ساختارهای حزبی٬ تلاش برای روشن نمودن خطوط سیاسی و سازماندهی حزب در صفوف کارگران و جامعه بوده است. با حاد شدن کشمکشهای جامعه و خیزش عظیم توده های مردم و روی آوری گسترده ایرانیان مقیم خارج از کشور٬ مساله سازماندهی این بخش از جامعه هم بطور عاجلی در مقابل ما قرار گرفت. ما در کنار کار روتین حزبی و کمونیستی خود٬ در کنار تلاش برای گسترش موقعیت حزب در میان کارگران رادیکال و سوسیالیست٬ در عین حال تلاش میکنیم که در خارج کشور مبانی کار سازماندهی در مقیاس گسترده و اجتماعی را روشن کنیم. این قطعنامه تقویت٬ گسترش و کلا سر و سامان دادن به یک قطب سوسیالیستی و سرخ در خارج از کشور را در دستور حزب قرار میدهد. تاکیدش این است که باید در ابعاد توده ای این نیروهای جوان و مردمی که به میدان آمده اند را در جنبشی سرخ سازمان داد و نیروی آنها در مقابل جنبشهای راست و ارتجاعی و همچنین در دفاع از هر تحول آزادیخواهانه و برابری طلبانه و سوسیالیستی در جامعه قرار داد .
یک دنیای بهتر: چه تصویری از آینده این چنین تلاشی دارید؟
علی جوادی: ببینید همانطور که قطعنامه تاکید کرده است خارج از کشور یک عرصه قائم به ذات فعالیت برای ما کمونیستهای کارگری است. بیش از ٤ میلیون ایرانی در کشورهای اروپایی و آمریکایی و آسیایی زندگی میکنند. اکثریت عظیم این بخش مردمانی هستند که بعلت شرایط سیاسی از ایران خارج شده اند. بخش مهمی از این مردم خواهان یک جامعه آزاد و برابر و انسانی هستند. مسائل و سرنوشت جامعه ایران را به دقت دنبال میکنند. بسیاری از اینها چپ و سوسیالیست اند. شکل دادن به شورای سرخ ها که در برگیرنده این نیروها است٬ یک مساله حیاتی است. چپ جامعه ایرانیان در خارج کشور باید بتواند به آلترناتیو جنبشی و سازمانی خود شکل دهد. باید در مقابل دو قطب دیگر سبز و شیر و خورشید٬ قطب سرخ و سوسیالیستی را قرار داد .
شاید تاکیدی لازم نباشد٬ تحولات معاصر جامعه ایران تشابه چندانی با تحولات ٥٧ ندارد. "همه با همی" در کار نخواهد بود. نیروهای اجتماعی بهیچوجه به زیر پرچم یک آلترناتیو نخواهند رفت. کشمکش در خارج کشور هم بر سر آینده ایران یک واقعیت اساسی است. ما باید بتوانیم به نیرویی شکل دهیم که بتواند پرچمدار و مدافع یک تحول سوسیالیستی و آزادیخواهانه در جامعه ایران باشد. بتواند بشریت متمدن در این جوامع را به سوی خود و آلترناتیو سوسیالیستی در فردای سرنگونی رژیم اسلامی جلب کند. بازتاب تحول سوسیالیستی در خارج کشور باشد. من آینده ای را تصور میکنم که جنبش سرخها به اصلی ترین نیروی سیاسی خارج از کشور تبدیل شود .
یک دنیای بهتر: آیا سوسیالیسم در این چهارچوب باعث محدود کردن صف نیرویی که میتواند از آزادی و برابری دفاع کند٬ نخواهد شد؟
علی جوادی: بهیچوجه. اصل قضیه اتفاقا بر سر سوسیالیسم و آلترناتیو سوسیالیستی در جامعه است. ما سوسیالیستیم. سوسیالیسم راه حل معضلات اقتصادی و تنگناهای جامعه بشری است. این مولفه نه پاشنه آشیل بلکه نقطه قدرت ماست. هویت ماست. جریانات مدعی آزادیخواهی و حتی برابری طلبی بسیارند. اما حتی اگر همین جریانات در تحقق خواستهای خود پیگیر باشند باید سوسیالیست باشند و یا به نیروی سوسیالیسم جامعه برای تحقق خواستهای خود تکیه کنند. سرمایه داری و آزادیخواهی٬ سرمایه داری و برابری طلبی انسانها قابل جمع نیستند .
یک دنیای بهتر: چرا شورای سرخ ها؟
علی جوادی: ما مدافع سازماندهی شورایی جامعه هستیم. شورا هم یک رکن سازمان جامعه مورد نظر ماست و هم سازمانی برای مبارزه و ظرف سازماندهی. بعلاوه شورا به جنبش و سنت کارگری و کمونیستی در جامعه متکی است. مبشر اراده مستقیم توده های متشکل در این چهارچوب است. اما چرا شورای سرخ ها؟ پرچم سرخ در پایه ای ترین سطح پرچم کارگران و کمونیستها است. این اسم در دهه اول قرن بیست و یکم همان معنایی را دارد که در دهه اول و دوم قرن گذشته و در انقلاب اکتبر داشت. شورای سرخها نامی به دور از تمامی تعابیر کج و کوله ای است که در طول سالیان بر صف کمونیسم و چپ سوار کرده اند. ما این مفاهیم پایه ای را از زیر آوار بیرون میکشیم و به نقطه قدرت جنبش خودمان تبدیل میکنیم. هم اکنون پرچم سرخ بمثابه سمبل چپ و کمونیسم و کارگر برجسته شده است. شورای سرخها به این صف شکل سازمانی ویژه و روشن خود را میدهد .
یک دنیای بهتر: چه کسانی میتوانند به این شورای سرخها بپیوندد؟
علی جوادی: همه کس. همه انسانهای آزادیخواهی که خواهان یک جامعه آزاد و برابر و سکولار و سوسیالیستی هستند. شورای سرخ ها یک تشکل باز و توده ای و چپ است. چیزی شبیه به اتحادیه های سوسیالیستی در اروپا. این یک تشکل سیاسی است. همه کسانی که خواهان یک دنیای بهتر هستند٬ میتوانند در این تشکل جمع شوند . *
